پایان مهمانی...

رسمه دختر بعد از زایمان تا چهل روز خونه مامانش میمونه که مادر کمک حالش باشه

ما اولش فک میکردیم اینا لوس بازیه، ولی بعدش دیدیم نه بابا این تو بمیری از این تو بمیریا نیس...

خلاصه ما حدودا چهل و پنج روز خونه پدر زن مهمان (بخوانید تلپ، خراب، آوار، چتر) بودیم که از همین تریبون استفاده میکنم و ازشون صمیمانه تشکر میکنم. مخصوصا دایی میثم که این مدت اتاقشو اشغال کرده بودیم و بنده خدا مثا آوارگان بوسنی و هرزگوبین هر شب تو حال، تراس، دم حموم، تو اتاق علی و خلاصه هرجا گیر میآورد میخوابید

اینا رو مینویسم که یه روز زینب خانوم خودش بزرگ شه و به مدد بسته آموزشی بالا بالا بتونه این متون گهربار رو بخونه و خودش از همه تشکر کنه

راستی، یه تشکر ویژه از همه کسانی که تو این مدت با تیکه هایی از قبیل (تا چند سالگی اونجا میمونید؟، خونه خودتونو بدید کرایه خو ، چهل روز چهل سال نشه و ...) موجبات خنده و دلگرمی مارو فراهم کردن

خدا به حق علی (ع) و اولادش به همشون یکی چهارتا بچه تپل مپول بده که دیگه از این شکرا نخورن

در ادامه چنتا عکس از مراسم اساس کشی و ورود زینب خانوم به خونه خودمون برای اولین بار رو میزام

دایی میثم پایه ثابت همه زحمتا، در حال بار زدن جهازیه زینب خانوم (خدا قوت دایی)

پدر بزرگ و مادر بزرگ، از لحاظ راه پله و آوردن بچه...!

لحظه ورود دخترم به خونه خودش، برکت رو میشه دید که از در داره به خونه سرازیر میشه...

من...، از لحاظ اینکه تو عکس باشم.!!!

زینب خانوم در حال افتتاح اتاق خوابش...

همچنین افتتاح و تست تخت خواب..!!!

کاملا مشخصه که میخوام نماهای مختلف اتاق رو نشون بدم و زینب خانوم خیلی ملاک نیست...!

پرسیدم، چون اون عروسکه خودشم دختره اشکال نداره...!!!

من دیگه حرفی ندارم...!!!!